اماکن تاریخی اطراف میدان نقش جهان اصفهان

میدان نقش جهان

میدان نقش جهان که با نام‌  میدان امام نیز شناخته می‌شود، مجموعه ی بزرگی از ساختمان‌های دوره ی صفوی در شهر اصفهان است.

طول این میدان از شمال به جنوب بیشتر از ۵۰۰ و عرض آن حدود ۱۶۵ متر می باشد.

پیش از آن‌که شهر اصفهان به پایتختی ایران صفوی برگزیده شود در این میدان باغی گسترده بنام «نقش جهان» وجود داشته‌است. منابع گوناگونی، بنای به شکل فعلی را در دوره سلطنت شاه عباس اول و به سال ۱۰۱۱ قمری دانسته‌اند.

 برای دیدن چند  مکان تاریخی دیگر اصفهان به ادامه مطلب بروید

   عالی‌قاپو

در واقع درب ورودی دولتخانه صفوی است. این ساختمان در ابتدا شکلی ساده داشته و در اصل متعلق به دوره تیموریان بوده است. در طول سلطنت شاه عباس اول طبقاتی به آن افزوده شد. سرانجام در زمان شاه عباس دوم ایوان ستوندار آن ساخته شده و به شکل امروزی درآمد.

   این بنا در ضلع غربی میدان نقش جهان و روبروی مسجد شیخ لطف‌اله واقع شده ‌است. ارتفاع آن ۴۸ متر است و ۷ طبقه دارد که با راه‌پله‌های مارپیچ می‌توان به آن ها رسید.

مسجد شیخ لطف‌الله

(ساخته شده در ۱۶۰۲ - ۱۶۱۹ میلادی) یکی از مسجدهای تاریخی و شناخته شده شهر اصفهان است. این مسجد شاهکاری از معماری و کاشی‏کاری قرن یازدهم هجری است به فرمان شاه عباس اول در مدت هجده سال بنا شده و معمار و بنای مسجد استاد محمدرضا اصفهانی بوده است. تزئینات کاشی‏کاری آن در داخل از ازاره‏ ها به بالا همه از کاشی‏های معرّق پوشیده شده است. باستان‌شناسان خارجی در مورد عظمت معماری این مسجد گفته‏ اند: «به سختی می‏توان این بنا را محصول دست بشر دانست».

شیخ‌ لطف‌الله جبل‌عاملی، پدر زن شاه عباس اول و از علمای‌ بزرگ‌ شیعه‌ در لبنان‌ امروزی‌ بود که‌ به‌ دعوت‌ شاه‌ در اصفهان‌ اقامت‌ گزید. این‌ مسجد به‌ منظور تجلیل‌ از مقام‌ او و برای‌ تدریس‌ و نمازگزاری‌ وی‌ احداث‌ شد.

مسجد امام

یا مسجد شاه که به مسجد جامع عباسی نیز شهرت دارد یکی از مساجد میدان نقش جهان اصفهان است که در طی دوران صفوی ساخته شد و از بناهای مهم معماری اسلامی ایران به‌شمارمی‌رود. این بنا شاهکاری جاویدان از معماری، کاشی‌کاری و نجاری در قرن یازدهم هجری است.